Bruisend Ho Chi Minh en het stranderige Nah Trang

Donderdag 15 Januari 2015

Om 05:30 opgestaan om de bus van 07:00 naar Ho Chi Minh te nemen. Aangezien de travelagent had gezegd dat het busstation maar 200 meter verderop was, ging ik  rond 06:30 weg. Toen ik bij de receptie kwam, was er niemand en alle deuren zaten op slot met kettingsloten, uhhhmm ok. Ik ben maar rond gaan roepen en uiteindelijk kwam er een slaperig meisje de deur opendoen., pff gelukkig maar. Na 300 meter lopen nog geen busstation of enige teken dat er 1 in de buurt zou zijn. Ook geen tuk tuk of motorbike te bekennen en de mensen die op straat waren, die wuifde me boos weg als ik vroeg of ze engels spraken. Uiteindelijk een meid gevonden die een beetje engels sprak en die wees me weer de weg terug…..uhhh ik weet zeker dat het deze kant op is, had t gisteren nog op de citymap gezien. Anyhow, lichtelijk in paniek ben ik weer verder gaan lopen en uiteindelijk een motorbiker gevonden. Ik met de grote backpack achterop en gaan met die banaan. Roept ie opeens, boat boat, dus ik weer, no bus bus, hahaha. Uiteindelijk toch nog bij het busstation aangekomen (was nog een lange rit ook, vrouw met haar 200 meter, pffff). Gelukkig zijn de bussen hier nooit op tijd, dus ik  kon gewoon mee.. Na 5 en een half uur kwamen we in Phnom Penh aan en iedereen moest de bus uit. Ik was nogal verrast, aangezien ik naar Vietnam moest en  met mij waren andere passagiers, die ook een andere eindbestemming hadden. We zijn toen maar gaan rondvragen en bleek dat we dus moesten overstappen, ook leuk dat dat vantevoren wordt gemeld of door de buschauffeur zelf, ipv al onze baggage eruit gooien en ons eruit wuiven. Maar ja, zo gaat dat in Cambodja en Vietnam en uiteindelijk komt het allemaal wel weer goed, haha. Om 13:00 vertrok ik dan richting Ho Chi Minh, onderweg werd een chinese film gedraaid met cambodjaanse ondertiteling, altijd geweldig :P. Grensovergang van Vietnam ging gelukkig goed en snel en om 19:30 kwam ik dan aan in Ho Chi Minh. Wow, wat een wereldstad, geweldig de vibe die hier heerst. Gelukkig werd ik 2 minuten lopen van m’n guesthouse afgezet. Mijn guesthouse zat in een smal steegje tussen de twee hoofdstraten (bars/restaurants) van de stad. Aangekomen werd ik  verwelkomd door de aardige gastvrouw en terwijl ze me naar m’n ienemienie kamertje bracht, zag ik haar oude moeder op een bedje liggen in de ganghal naast de trap. Blijkt dat dat haar “slaapkamer”is. Heb m’n spullen neergezet en ben meteen naar Bu Vien gelopen (1 van de mainstreets) en heb bij miss Saigon lekker rijst met kip en cashewnoten gegeten met een Heineken erbij, heerlijk!. Daarna meteen naar bed, was gebroken van de busreis….

Vrijdag 16 Januari 2015

Vandaag als eerst een busticket  naar Nha Trang (badplaats) geboekt voor morgen. Daarna op pad gegaan om de stad te verkennen. Verkeer is hier ook gigantisch druk, stoplichten worden half genegeerd, maar ook hier ben ik er levend vanaf gekomen haha. Eerst naar Ben Thanh mark gegaan, wat ook weer een overdekte markt is met heel veel kleding en etenswaren. Heb twee dingetjes gekocht, waar ze eerst 35 dollar voor vroegen en uiteindelijk heb ik er 15 dollar voor betaald. Later kwam ik erachter dat het voor nog de helft goedkoper kon hahah, maar maakt niet uit.. Na de markt richting de Kathedraal gelopen, waar ik onderweg bij een oud vrouwtje sigaretten wilde kopen. Op de rekenmachine liet ze de prijs zien (doen ze hier heel vaak), wat het dubbele was van wat ik normal betaalde hier en in Cambodja. Maar ja, 1 of 2 dollar, who cares, totdat een australische man met cowboyhoed in het vietnamees tegen haar begint te praten en tegen mij zegt dat ik dat niet moet betalen, veel te veel, hahaha. Uiteindelijk heb ik haar anderhalve dollar gegeven en de australier bedankt voor de hulp. Echter toen ik voor de kathedraal stond, sprak hij me weer aan en vertelde dat er in het gebouw achter ons een expositie plaatsvond van studenten met speciaal gemaakte schilderijen. Ik ben met hem mee naar binnen gegaan (vrije inloop) en hij legde uit hoe de schilderijen warden gemaakt, namelijk niet van verf of olie, maar van eierschalen, aluminiumfolie, special poetsprocessen etc.  In 1 schilderij zit ongeveer 200 uur werk. Na de rondleiding werd ik aan zijn vrouw voorgesteld, die de expositie leidde en de studenten lesgeeft. Na een korte babbel, heb ik een foto van het vriendelijke echtpaar met 1 van haar schilderijen gemaakt en ben ik weer m’n eigen gang gegaan. Heerlijk zulke  aardige mensen, die geen geld van je willen hebben ;).haha.  Na de Kathedraal op de foto te hebben genomen, ben ik door de stad heen gaan slenteren en via de rivier weer teruggegaan, indrukwekkende stad, leuk.

Zaterdag 17 Januari 2015

Voordat de bus vertrok om 08:00,  naar de bakker gegaan en verse croissants en baquette gehaald voor onderweg. Ze zeggen dat de rit 4 uur duurt, maar ik vertrouw ze niet meer haha. In de bus aangekomen, bleek dat ik in een slaapbus zat, dus geen gewone stoelen, maar soort  van kuipligstoelen boven en onder. Deze ligstoelen zijn niet voor europeanen gemaakt, dus om een beetje behoorlijk te kunnen liggen, moest je op je zij, met je benen opgetrokken. Ook had ik een stoel onder, waardoor het helemaal claustrofobisch werd, haha waar ben ik aan begonnen, nee hoor, weer een nieuwe ervaring rijker. Over de 400 km die de bus moest afleggen, hebben we ruim 11 uur gedaan. Geen snelweg hier te bekennnen en ze rijden gemiddeld 40 a 50 km per uur., geduld moet je zeker hebben in dit land en anders creeer je het wel J. Dus rond half 8 in Nha Trang aangekomen op zoek naar m’n hotel die vlakbij het strand ligt. Citymap gekregen van busmaatschappij en op zoek maar. De juiste straat had ik snel gevonden, maar die bleek heel lang te zijn en blijkbaar was er  een optreden aan de gang op de boulevard, waardoor alle motorbikes op straat stil stonden en ook op de stoep om het spektakel te aanschouwen. Met m’n zware backpack (inmiddels alweer  bijna 20kg) en m’n gewone rugzak ben ik door de hele stoet heen gewalst en na een half uur eindelijk op plaats van bestemming aangekomen, haha wat een gedoe weer, in ieder geval heb ik nooit een saaie dag :P). Bij het hotel aangekomen, kreeg ik een free upgrade naar een vierpersoonskamer, jippieeee en ze hadden een warme douche en dat voor maar 7, 50 dollar per nacht, love it.. Na de douche naar de bar/restaurant area gelopen en bij een sportsbar wat gegeten en gedronken, gezellig barretje met terrasje.

Zondag 17 Januari 2015

Vandaag paar uur op het strand gelegen tussen alleen maar russen. Nah Trang staat bekend om het russische toerisme en is daar ook helemaal op aangepast. Alles  is hier namelijk ook in het russisch als je denkt aan toeristische informative, menukaarten etc.  Ik had gelezen dat  dit strand soms wel 1 van de mooiste van  Azie wordt genoemd, maar dat is het zeker niet. Je kan het vergelijken met een normale strand in Nederland, niks mis mee, maar ook niet overweldigend mooi. (Yep , ik ben verwend met de Fiji eilanden en sommige stukken van Australie :D). Na het strand lekker de stad ingegaan voor een massage. De massage betaalde ik vooraf, 100.000 Vietnamese Dong, (20:000 is bijna 1 dollar). Toen de massage klaar was, vroeg de dame in kwestie om een fooi. Ik vond het nogal brutaal, maar besloot toch om 20.000 dong te geven, dus 20 % van de massageprijs, wat ik toch wel redelijk vond. Ze vond het veel te weinig en wilde het niet aannemen. Aangezien haar engels niet heel goed was, dacht ik toen dat ze misschien nog niet wist dat ik al betaald had voor de massage.  Beneden heb ik de situatie voorgelegd aan de jongen die ik betaald had en hij zei dat ik inderdaad betaald had, maar haar opnieuw moest betalen. Ja, daaaag, het gaat niet om 5 dollar, maar de manier waarop ze elke keer proberen je af te zetten hier. Ik heb de benen genomen, hoek omgegaan en ben gaan rennen voordat de hele Vietnamese mafia achter me aan kwam hahaha.  Omdat ik het toch wel angstig vond het hele voorval, raakte ik ook nog eens verdwaald. Gelukkig kennen ze hier bijna allemaal wel het woordje beach, dus was ik weer  snel terug op de bekende plekken. ‘s Avonds weer naar de  sportsbar gegaan om te eten en  daar werd ik aangesproken door een paar ozzie’s. Uiteindelijk bij hen aan tafel gaan zitten en bier wezen drinken. 1 koppel kwam uit Brisbane, waren hier op vakantie, 2 jongens ook uit Brisbane die hier  voor een paar maanden werkten en nog een rare kwast die een niesaanval kreeg, wat echt niet gezond was, hahah. Na de sportsbar zijn we naar de Why  Not bar gegaan en hebben daar tot in de vroege uurtjes gedanst, heel gezellig, maar niet zo slim, aangezien ik dus maar 3 uur kon slapen voordat ik ging snorkelen, oeps. Maar ja, het was de eerste keer sinds ik weg ben uit Nederland dat ik echt ben uitgeweest, dus mocht wel een keertje. Om 07:50 werd ik opgepikt en het bleek dat ik en een andere meid uit Duitsland de enige op de boot waren, buiten de bemanningsleden om, hahaha. In andere landen zouden ze de trip gecancelled hebben, maar hier gaat het gewoon door en dat voor maar 16 dollar. Boten zijn wel heel oud, maar dat heeft wel een bepaald soort charme vind ik. Eerste 5 min moesten we een reddingsvest aan (alleen toeristen, want wij kunnen blijkbaar niet zwemmen) en wanneer we ver genoeg van de kust waren. mochten ze af, hahaha. Hay Jude ging duiken, dus ik was echt de enige die ging snorkelen. Na een paar visjes en wat koraal te hebben gezien, ben ik weer terug gezwommen naar de boot. Voelde me niet helemaal veilig helemaal alleen in dat water en alle bemanningsleden zaten binnen te kaarten, dus als ik zou verzuipen of wat dan  ook, zou niemand het opmerken, hahaha, apart land hoor. Uiteindelijk de rest van de uren op de boot doorgebracht, lekker lunch gehad en toen terug naar m’n hotel, waar ik inmiddels al was uitgechecked, omdat om 18:30 m’n nachtbus naar Hoi An vertrok.